Ήρθε κοστουμαρισμένος, έτσι έμπαινε και στην τάξη, ήρθε μισή ώρα νωρίτερα και ως καθηγητής ήταν μανιώδης της ακρίβειας, κάθισε αναγκαστικά με δεμένα χέρια καθ’ ότι καλωδιωμένος για τις ανάγκες του ήχου, αλλά συνέχεια ακουγόταν το τρίξιμο των… παπουτσιών του.
