น้ำมนต์..
น้ำมนต์
น้ำมนต์ คือน้ำที่ผ่านพิธีน้ำมนต์มาแล้ว น้ำที่เสกเพื่ออาบ กิน หรือประพรม เป็นต้น ใช้ว่าน้ำมนตร์ ก็มี
น้ำมนต์ ปกติจะสำเร็จด้วยการเจริญพระพุทธมนต์ของพระสงฆ์ในงานพิธีมงคลต่างๆ หรือการเสกของพระภิกษุหรือคฤหัสถ์ผู้ทรงวิทยาคุณ กล่าวคือผ่านการทำสมาธิที่แน่วแน่และพระปริตที่เป็นมนต์ทางศาสนามาแล้ว
น้ำมนต์ นิยมนำมาอาบ ดื่ม หรือประพรมที่ศีรษะ ภายในบ้าน บริเวณบ้าน ป้ายร้านค้า เป็นต้น โดยนับถือว่าเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ เป็นน้ำสิริมงคล นำความสวัสดีมีโชคมาให้ ตลอดถึงกำจัดปัดเป่าอัปมงคล อันตราย ภัยพิบัติต่างๆ ได้
เวสาลีประสบภัย
เนื่องจากในครั้งนั้นกรุงเวสาลีเกิดฝนแล้ง ข้าวกล้าตายเพราะถูกแดดเผา คนยากจนอดตาย ศพกลาดเกลื่อนทั่วพระนคร อมนุษย์ได้กลิ่นซากศพก็พากันเข้ามาในพระนคร ผู้คนตายเพิ่มขึ้น และเพราะความปฏิกูลนั้น โรคระบาดก็เกิดแก่สัตว์ทั้งหลาย ชาวเวสาลี ถูกภัย ๓ ประการ คือ ทุพภิกขภัย อมนุสสภัย และพยาธิภัย เบียดเบียน
เหล่าเจ้าลิจฉวีประชุมกัน กล่าวว่า ได้ยินมาว่าพระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นแล้วในโลก พระผู้มีพระภาคเจ้านั้นทรงแสดงธรรมเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ปวงสัตว์ ทรงมีอานุภาพมาก หากพระองค์เสด็จมาโปรด ภัยทุกอย่างก็จักสงบระงับไป จึงส่งเจ้าลิจฉวี ชื่อ มหาลิ ซึ่งเป็นผู้ที่พระเจ้าพิมพิสารโปรดปราน และอำมาตย์ผู้หนึ่ง เดินทางไปขอร้องพระเจ้าพิมพิสาร ให้กราบทูลอาราธนาพระพุทธองค์เสด็จไปกรุงเวสาลี
พระบรมศาสดาทรงพิจารณาว่า หากได้ตรัสรัตนสูตรในกรุงเวสาลี นอกจากความเดือดร้อนจักสงบลง มหาชนชาววัชชีเมื่อได้ฟังพระสูตรนี้แล้ว จักได้บรรลุมรรคผลเป็นจำนวนมาก จึงทรงรับคำกราบทูลเชิญของพวกเจ้าลิจฉวี พระเจ้าพิมพิสารทรงสดับว่า พระพุทธองค์ทรงรับคำเชิญแล้ว ได้ตระเตรียมหนทางที่เสด็จให้ราบเรียบ ทรงตามเสด็จส่งพระพุทธองค์พร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป ไปทางแม่น้ำคงคา พระราชารับสั่งให้โปรยดอกไม้ ยกธงชัยและเศวตฉัตรสองชั้น เพื่อต้อนรับแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตลอดทางใช้เวลาเดินทาง ๕ วัน จึงถึงกรุงเวสาลี เหล่าเจ้าลิจฉวีออกมารับเสด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงในแม่น้ำ
ที่มาของน้ำมนต์
เมืองเวสาลีในตอนแรก ศาสนาเชนครอบคลุมอาณาจักรวัชชีอย่างหนักแน่น เพราะเป็นศาสนาดั้งเดิม และพระมหาวีระ ศาสดาของศาสนาเชน ก็เป็นชาวเวสาลี พระพุทธศาสนาเกือบไม่มีโอกาสที่จะเข้ามาทำการในเมืองนี้ได้เลย กระทั่งเกิดเหตุร้าย คือ อหิวาตกโรคระบาดใหญ่ ผู้คนล้มตายเป็นเบือ คณะราชาลิจฉวีทำพิธีบวงสรวง และเชื้อเชิญศาสดาในศาสนาต่าง ๆ มาช่วยปัดเป่าโรคร้ายนั้น ก็หาเป็นผลสำเร็จไม่
ในที่สุดพระมหาลิ เป็นตัวแทนไปกราบทูลอาราธนาพระพุทธเจ้า พร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป เดินทางไปสู่อาณาจักรวัชชี ทรงช่วยระงับโรคร้ายนั้น ด้วยตรัสให้พระอานนท์สวดรัตนสูตรและพรมน้ำมนต์ในระหว่างกำแพง เป็นเวลา ๓ วัน อหิวาตกโรคจึงสงบลง ชาวเมืองเวสาลีพากันปลื้มปีติในพุทธานุภาพ พากันเข้าไปฟังธรรมเทศนาของพระพุทธองค์อย่างเนืองแน่น พระพุทธศาสนาก็ตั้งหลักมั่นในเมืองเวสาลีในบัดนั้น
สูตรน้ำมนต์
น้ำพระพุทธมนต์ นับว่าเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมในความเป็นมงคล และเป็นสิ่งที่ผู้หวังความสุข ความสบายใจ เพียงเพื่อได้รับน้ำพระพุทธมนต์ที่พระท่านเสกแล้ว เพื่อให้ทราบถึงความเป็นมาโดยละเอียดของการทำน้ำพระพุทธมนต์ ซึ่งเริ่มที่เมืองเวสาลีนี้ จึงนำรัตนสูตรมากล่าวไว้ว่า สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร นครราชคฤห์ พระนครนี้นิยมเรียกว่า “เบญจคีรีนคร” อีกชื่อหนึ่ง เพราะมีภูเขา ๕ ลูก แวดล้อมเป็นราชสีมามณฑลอยู่ในอาณาจักรมคธรัฐ
ครั้งนั้น พระนครเวสาลี แห่งแคว้นวัชชี เกิดทุพภิกขภัยพิบัติ คือ ฝนแล้
