اعدادی که هویت بازماندگان آشویتس را تعیین می کند

اردوگاه آشویتس، تاریخ سیاهی از بشریت را به نمایش می گذارد. الی بوزین، یکی از بازماندگان این اردوگاه آدم کشی در زمان جنگ جهانی دوم است. وی که بعد از پایان جنگ، از لهستان به فرانسه مهاجرت کرد، در سال ۱۹۵۹ بود که با عمل جراحی، شمارۀ خالکوبی شده به روی پوست بازوی خود را جدا کرد تا از خاطرات روزهای اسارت خود دور شود

الی بوزین می گوید آلمان های نازی با خالکوبی این شماره، می خواستند هویت زندانیان را از بین ببرند و آنها را تبدیل به یک عدد کنند. این بازماندۀ آشویتس می گوید: “با این خالکوبی ها نه تنها هویت زندانی ها را از آنها می گرفتند بلکه آنها را به یک شماره تقلیل می دادند. ضمن آنکه خالکوبی این اعداد روی بازوی زندانیان یک نوع سیستم ضد فرار بود و همه جا شناخته می شدند. این عدد برای من مثل یک سنگ قبر بود، سنگ قبر والدینم که آنجا مردند. نمی توانید با سنگ قبر والدین و یا پدر بزرگ و مادربزرگ تان که در انجا مرده اند، مثل یک آدم معمولی زندگی کنید. مثل این است که بخواهید دائم بگویید که این اعداد نشانی از اجداد شما هستند که در آنجا کشته شده اند. این اعداد خالکوبی شده برای من این معنا را داشت. به هم